Üstüne düşen bütün enerjiyi soğuran bir nesneye “ka­racisim” denir. Böyle bir madde, ışığı hiç yansıtmadığı için, gözlemciye siyah görünür (doğada kusursuz bir karacisim yoktur; ama karbon siyahıyla ya da kömür  isiyle kapla­nan yüzeyler, gelen enerjinin % 97’sini soğurur). Bir ka­racisim aynı zamanda kusursuz bir yayıcıdır. Belirlenen her sıcaklıkta, karacisim, yalnızca sıcaklığından dolayı bir radyatörden elde edilebilecek en büyük enerjiyi, elektromagnetik tayfın her bölümünde yayar. Bu bi­çimde yayılan enerjinin kendine özgü enerji dağılımı özellikleri vardır ve “karacisim ışıması” diye adlandırılır.

Gerçek nesnelerin yaydığı ışıma ile kuramsal olarak ideal bir karacismin yaydığı ışıma arasında yapılacak karşılaştırma, maddelerin termodinamik özellikleri ko­nusunda bilgi sağlayabilir. Ayrıca, karacisim ışımasının doğru olarak açıklanabilmesi, bilim adamlarına fizik ya­salarının geçerliliğini sınama olanağı da sağlar.